Sizi aylardır ekranda görüyoruz ancak hakkınızda pek bir şey bilmiyoruz… Sizinki nasıl bir öykü?
– Benim öykümün ismi; azim ve hırs. İçinde dram ve aksiyon var. Hayat bana çok şey yaşattı. Fakat ben pes etmeden daima hayallerimin peşinden koştum.
Peki bu kıssa nerede başlıyor?
– Elazığ’da, bir köyde doğdum. Babamın iki evliliği oldu. Toplam 11 kardeşiz. Altı erkek, beş kız. Bir abimi terörle çatışmada kaybettim. Şehit kardeşiyim. Bunu yarış boyunca hiç anlatmadım. Zira oylamayı etkilemesini istemedim.
Anne-babanız ne iş yapıyorlardı?
– Tarım ve hayvancılıkla uğraşıyorlardı. Varlıklı değildik. Fakat beni ellerinden geldiğince âlâ yetiştirdiler. 14 yaşıma kadar aileme yardım maksatlı çalıştım.
Dünyanın en uygun atletleri ortasına girmeyi diledim
Neler yaptınız?
– Endüstride çıraklık yaparak harçlıklarımı çıkarıyordum. Lakin 14 yaşımda kurduğum bir hayal, benim hayat öykümü alıp öbür yerlere taşıdı.
Neydi o hayal?
– Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine dövüş kulübüne gittim. O kadar sevdim ki bir gün dünyanın en âlâ atletleri ortasına girmeyi diledim. Ancak bulunduğum yerde bunu gerçekleştirmem çok zordu. Açılmam gerekiyordu. Birinci durağım Antalya’ydı.
Paranız var mıydı?
– Harçlıklarımdan biriktirdiğim 200 TL vardı. Bunun 70 TL’siyle terminale gidip otobüs bileti aldım.
Kalan para neye kâfi?
– Şayet otelde kalsam bütün param çabucak biterdi. Yazdı. Sokakta yattığım vakitler oldu. Aç kaldım. Pes etmedim.
Para kazanmam için dövüşmem gerekiyordu
O noktadan nasıl çıktınız?
– İnternet üzerinden takip ettiğim bir spor kulübü vardı. Orada idman yapmam için müsaade verdiler. Antrenörüm, “Para veremem lakin ekmeğimi paylaşırım. Sen salonu temizlersin, ben de sana antrenörlük yaparım” dedi. 18 yaşıma kadar orada yaşadım. Fakat profesyonel lige adım atabilmem için bu yetersizdi. Tayland bu işin merkezi. Uçak bileti için bir sponsor buldum ve 700 dolarla Tayland’a gittim. İngilizcem yoktu. Türk arkadaşlarım vardı. Biri de ‘2016 Survivor’ şampiyonu Avatar Atakan’dı. Vakitle lisanı öğrenmeye başladım.
Nerede kaldınız?
– Çok çok makûs bir oda kiraladım. Para kazanmak için dövüşmem gerekiyordu. Birinci maçımda oranın şampiyonunu yendim. Daha sonra Tayland’da çok değerli olan Kraliçe Kupası’na katıldım. Nakavtla maçı aldım. Tayland’ın en kıymetli dövüş kulübü bana yatacak yer ve yeme içme imkânı tanıdı. Kral Kupası’nı kazandım. Dünyanın en âlâ dövüşçüsü Nieky Holzken’le dövüşmem istendi. Lakin maçta burnuma darbe aldım. Dört defa burnumdan, iki sefer göğsümden ameliyat geçirdim. İki yıl hastanedeydim.
Okul ne oldu?
– Liseyi ikinci sınıfta terk ettim. Sonra açıktan bitirdim. Bundan sonra üniversiteye gitmeyi çok istiyorum. Kız arkadaşım içmimar, benim de çizim yeteneğim var. Deneyeceğim.
Koşarak annemin yanına gideceğim
Finalde anneniz hastaneye kaldırıldı.
Sonra sıhhat durumunun yeterli olduğunu öğrendik…
– Annem heyecanına yenildi. Tansiyonu düştü. Bu da beni çok korkuttu. Aile benim için her şey demek. Onlar için canımı veririm. Çok şükür şu anda yeterli. Buradan koşarak onun yanına gideceğim.
Annenizin rahatsızlığı oylarınızı etkilemiş midir?
– Bu asla şuurlu olarak yapılmış bir şey değil. Şayet bu türlü bir fikir varsa bu zavallılık olur. Annem ve babam okuma yazma bilmiyor. İki kelimeyi bir ortaya getirirlerken de heyecanlanıyorlar. Ayrıyeten beş ay emek verdik. Bu noktaya kadar esasen herkes başındaki şampiyonu belirlemişti. Mesela birinci hafta yarıştan Baht elendi. Bu gece finale o çıksa ve ailesindena biri bayılsaydı, sadece bu yüzden o mu şampiyon olacaktı? Alakası yok!
Psikolojik savaş içindeyken
aklına cinsellik gelmiyor
Yarışta sizi en zorlayan neydi?
– Hasret.
Açlık?
– Aç kalınca agresifleşen biriyim. Lakin insan vücudu bir müddet sonra alışıyor. Hasrete deva yok.
Aç kalmak size ne öğretti?
– Bir pirinç adedinin pahasını anladım. Şayet yiyecek bir kap yemeğiniz, başınızı soktuğunuz bir konutunuz ve yanınızda sevdikleriniz varsa dünyada sizden daha zengini yokmuş.
Hijyen sıkıntısını nasıl çözdünüz?
– Günde iki-üç kere duş alan biriydim. Saçım hiç bu kadar uzamamıştı. Tuvalet ormanda yapılıyordu. Dişlerimizi odun modülleriyle ve tuzlu suyla temizlemeye çalışıyorduk.
Cinsellik?
– O kadar açken, parkurlarda yorulurken, hasret ve ruhsal savaş içindeyken aklına cinsellik gelmiyor.
Yazmayı ağaca bağlayıp onunla konuştum
Ada ömrü, açlık, yalnızlık sizde neleri değiştirdi?
– Maddi-manevi çok zenginmişiz, onu anladım. Bir küçük dilim ekmek orada o kadar değerli ki. Birden fazla vakit onları yediğimi hayal ettim.
Nasıl?
– “Şimdi şunu yiyorum, üzerine bunu yiyorum” diye düşünüyordum. Annemin bana verdiği bir yazması vardı. Onu ağaca bağlayıp konuştuğum vakitler oldu. Üç yıldır bir kız arkadaşım var. Onun tokası daima bileğimdeydi. Tokayla konuşuyordum. Denize güya kız arkadaşımın elini tutuyormuşum ve suya birlikte giriyormuşuz üzere düşünüyordum.
Sanki durum delirmeye yanlışsız gidiyormuş…
– Hayır o denli demeyelim, ben kendimi bu türlü avutuyordum. Zira çok özlüyordum.
İki dakika sonra belki dövüşecek
ve öleceksiniz
Ringde dövüşmek mi ‘Survivor’da yarışmak mı daha güç?
– Alışılmış ‘Survivor’. 50 cephede savaş veriyorsunuz. Başarırsanız şampiyonluk geliyor.
Dövüş sporlarıyla ilgilenenler güya müsabakada bir adım önde. Nedir sizi öteki atletlerden farklı kılan?
– Kickboks sıkıntı ve uyum isteyen bir spor. Ruhsal olarak güçlüyüz. Zira bu mesleği yapıyorsanız iki dakika sonra tahminen biriyle ringe çıkacak, dövüşecek ve öleceksiniz. Bunu sindirmek güçlü bir psikoloji gerektiriyor. Bu ruh hali de müsabakada muvaffakiyet getiriyor.
Aileme rahat edecekleri
bir konut almak istiyorum
Bir insan neden dövüşerek para kazanmak ister?
– Dövüşmeyi seviyorum. Bu benim için bir spor ve iş.
Hayat daima mevt riskiyle nasıl geçer ki?
– Çocukken daha çılgın oluyor, bunları düşünmüyorsun. 20 yaşında geçirdiğim ameliyatlar, yaşadığım maddi-manevi kayıplar sonrası bir B planı düşündüm. Artık antrenörlük yapıyorum.
Aileniz yarış heyecanına bile dayanamadı. Pekala bu işi yapmanıza nasıl müsaade verdiler?
– Ailem okumamı istedi. Lakin baktılar deva yok… Maçlarımı hiçbir vakit onlara izletmiyorum. Yaşlı beşerler, heyecanlandıkları için onlara bir ziyan gelirse kendimi asla affetmem.
Kazandığınız 500 bin TL mükafatla ne yapacaksınız?
– 14 yaşımdayken bana bir el uzatıldı. Şayet o el uzatılmasaydı bugün tahminen diğer bir yerde olurdum. Ben de birkaç yetenekli kardeşime kol kanat gereceğim. Tahminen içlerinden biri muvaffakiyetler kazanır, diğerlerine kol kanat gerer. Dünya bu türlü böyle değişecek. Ayrıyeten aileme rahat edecekleri bir konut almak istiyorum. Kendimle ilgili en büyük hayalimse dünyanın en büyük arenası UFC’de dövüşmek.
Hindistancevizini görmek bile istemiyorum
· Dövüşmek için ABD’ye gidecektim. Kız arkadaşım ‘Survivor’ı denememi istedi. “Büyük torpiller dönüyordur” diye düşünüyordum. Benim adıma internetten müracaat yaptı. TV8’e çağırdılar, altı görüşme sonrası seçildim. Hayatım değişti.
· Dövüş sporları yapan insanlara agresif, sert, doğuşçu diye bakılıyor. Ancak biz hiç o denli beşerler değiliz. Her vakit sakinlikten yanayız.
Ben bunu müsabakada da gösterdim. Üstüme geldiğinizde bile sakin kalabilirim. Beni en kızdıran şey, sevdiğime ziyan verilmesi.
· Adada bol bol hindistancevizi yedik. Bırak yemeyi, bir daha görmek istemiyorum, midem kaldırmıyor. Aylardır denizdeyim. Denize de uzun mühlet girebileceğimi zannetmiyorum.